Na een onderbreking van 3 weken ging zaterdagochtend de bal weer aan het rollen voor SK Laar U12. En nieuw voor de trouwe supporters deze week - naast de spectaculair gedaalde gevoelstemperatuur (brrrrr) - is het feit dat SK Laar U12 er maar geen genoeg van krijgt en uitpakt met niet één, maar meteen 2 thuiswedstrijden (Een formule die een mooie oplossing biedt om iedereen binnen de spectaculair uitgebreide spelerskern voldoende van het leer tijdens een wedstrijd te laten proeven)
En zo kijken we dus eerst naar een aangename pot voetbal met Zuun als tegenstander, vlot en dominant gewonnen door ‘SK Laar U12 match 1’ (met op een bepaald ogenblik zowaar 3 Mauro’s op het veld) met 6-2.
In match 2 wacht Vilvoorde City, een potige en fysiek stevige ploeg met een aantal snel overkokende potjes die in de heenmatch werd getrakteerd op een droge 0-5. We mogen ons dus verwachten aan een tegenstander die op revanche belust is.
We zien van bij de start dan ook een gelijkopgaande match mét tempo waar de bal vlot heen en weer gaat. Vilvoorde teert duidelijk meer op individuele acties en de nodige fysiek, SK Laar (onder leiding van kapitein Lennert) verdedigt sterk, heeft de bovenhand op het middenveld, combineert meer en krijgt de betere kansen.
En het zijn ook onze jongens die eerst scoren, op een manier waarop SK Laar stilaan een patent lijkt te hebben: vanuit ons sterk spelend middenveld wordt Bent mooi in de diepte gestuurd, die zet voor … en terwijl de keeper denkt dat de bal naast zal gaan, schiet de bal op het natte gras tussen keeper en paal aan de eerste paal binnen. 1-0!
De vreugde is helaas van korte duur, want ook aan de overkant gaat de bal meteen daarna tegen de touwen, na wat ongelukkige misverstandjes in onze defensie.
Maar niet getreurd, want daar is ook de 2-1 al, na een strak, laag schot van Loeka uit de 2e lijn.
In het 2e kwartier controleert SK Laar de wedstrijd en gaat het op zoek naar het uitdiepen van de voorsprong. We zien dan ook tal van kansen (vaak op aangeven van een hard werkende Sibe die vandaag uitblinkt op het middenveld, maar helaas ook een aantal (te) stevige tikken te verwerken krijgt), … maar de bal gaat er voor SK Laar maar niet in.
Wel zeker het vermelden waard, is een sublieme tiki taka van onze jongens, op snelheid en langs meerdere stationnetjes, maar ook hier helaas geen goal.
Bent komt nog het dichtst bij een doelpunt, maar zijn harde schot spat uiteen op de deklat …
We gaan dus rusten (lees: vooral opwarmen) bij een 2-1 ruststand.
En je raadt het al: als je zelf niet scoort, volgt vaak niet veel later het deksel op de neus.
Vilvoorde maakt er 2-2 van, na opnieuw wat miscommunicatie in de (nochtans sterk spelende) defensie van de thuisploeg.
Opnieuw gaat SK Laar naarstig op zoek naar de voorsprong, en we zien een ware belegering van het doel van Vilvoorde City. Zelf raakt Vilvoorde er nog nauwelijks uit, en wanneer het dan oprukt, wordt het steeds vroegtijdig en vakkundig de bal ontfutselt door onze sterke verdediging. We zien dan ook de nodige frustraties bij de tegenstander, en wat minder propere acties (zowel fysiek, als verbaal).
Voor aanvang van het slotkwartier volgt er dan ook eerst ‘een goed gesprek’ tussen de trainers van beide ploegen (en dat ging allicht niet over de klimaatconferentie in Glasgow), voor we terug aan spelen toekomen (op dat vlak een pluim trouwens aan de trainer van Vilvoorde, die rustig en correct zijn ploeg terechtwijst).
Er wordt dus opnieuw gevoetbald, en we zouden haast vergeten dat het nog steeds razend spannend is, bij een 2-2 stand.
SK Laar blijft drukken: daar is Bent die op uittrap van Lennert door de verdediging glipt en alleen op de keeper afstormt, … maar dan pal op de keeper besluit!!!! (en uw reporter nog wat extra grijze haren bezorgt).
Maar dan toch de verlossing en eindelijk loon naar werken: er wordt vlot gecombineerd en de bal komt op de rechts bij Bent, die trapt hoog op doel (of was het een voorzet?), de keeper lost en de bal gaat over de lijn (voor alle zekerheid trapt Loeka de bal voor de bots nog even tegen de touwen).
De Kerremansheide ontploft, het staat eindelijk 3-2!!
En dan is de veer gebroken en gaat het plots snel: in vrijwel gelijkaardige acties scoort Loeka de 4-2 en 5-2.
Boeken toe voor Vilvoorde City, dat wel nog weet te milderen tot 5-3 met een goed getrapte vrije schop.
Het heeft zweet, tranen, blauwe plekken en pijnlijke enkels gekost, maar een meer dan verdiende overwinning voor onze jongens dus. En een pluim voor de hele ploeg: dat de aanvallers naar hartenlust het Vilvoordse doel konden bestoken, was absoluut te danken aan het goede verdedigen achteraan, het overwicht op het middenveld en het collectieve rondtikken.
Volgende week zaterdag wacht opnieuw dé derby tegen de buren uit Zemst, in Zemst.