Voor de 3 e keer dit seizoen keken onze toppers Vilvoorde City in de ogen.
Beide vorige confrontaties stonden garant voor potig, gelijkopgaand spel waar aan het eind Zemst-
Laar aan langste eind trok (0-5 en 5-3) … en de potjes bij Vilvoorde overkookten.
Beide ploegen staan dan ook op scherp (idem voor scheidsrechter Geert) en we zien van bij de start
opnieuw een gelijkopgaande match mét tempo waar de bal vlot heen en weer gaat (op een
weliswaar glibberig veld): Vilvoorde teert duidelijk meer op individuele acties en de nodige fysiek, SK
Laar (onder leiding van kapitein Sibe) verdedigt sterk, heeft de bovenhand op het middenveld,
combineert meer en krijgt de betere kansen.
En het zijn onze jongens die eerst scoren, op een toch wat speciale manier: de bal komt voor de voet
van Sibe, die trapt van ver goed op doel, maar zijn schot komt nog even vlak voor doel Emile tegen
en die devieert al wegspringend de bal (met een krul waar ze in de roccoco-periode stikjaloers op
zouden zijn geweest) in doel, 1-0!
De vreugde is helaas van korte duur, want ook aan de overkant gaat de bal meteen daarna tegen de
touwen, na een vrije trap en een slimme deviatie vlak voor de neus van keeper Lennert. 1-1
Er volgen nog wat gevaarlijke acties van Vilvoorde, maar de achterhoede van Laar geeft geen krimp:
centrale stofzuiger Stan en flank-kruimeldieven Senne, Mauro VR of Arnaud weten meestal wel de
Vilvoordse voorhoede tijdig te neutraliseren en ook keeper Lennert is wakker wanneer het nodig is
(ondanks het vroege aanvangsuur).
Aan de overkant zorgt ook Laar voor het nodige gevaar: een hoekschop van Bent draait bijna direct
binnen, maar de lat denkt er net anders over en even later wordt een nieuw schot van Sibe nog net
op de lijn weggekopt.
In het begin van het 2e kwart komt Laar opnieuw op voorsprong: na wat geharrewar voor doel weet
Emile van dichtbij de bal uiteindelijk tussen keeper en paal de bal net over de lijn te werken. Referee
Geert twijfelt niet en keurt de 2-1 goed (en ook de VAR vanuit Tubeke is formeel: de bal was over de
lijn).
Maar ook nu komt Vilvoorde weer langszij en maakt er 2-2 van.
Relatief weinig aan te doen: paar goeie passen, goed doorgezet tot de achterlijn en vanuit een
scherpe hoek de bal toch binnengewerkt tussen Lennert en de eerste paal.
Daarna controleert SK Laar de wedstrijd en gaat het op zoek naar het uitdiepen van de voorsprong.
Helaas valt er voor de rust geen nieuw doelpunt, wel zeker het vermelden waard is een sublieme tiki
taka van onze jongens, op snelheid en langs meerdere stationnetjes, maar ook hier helaas geen goal:
Emile’s schot strandt net op de paal.
Na de rust komt SK Laar pas helemaal goed onder stoom.
Al snel staat er een nieuwe voorsprong op het bord, ook deze keer ietwat anders-dan-anders: Laar
drukt en weet uiteindelijk op doel te trappen, het lijkt in eerste instantie dat de Vilvoordse keeper
het gevaar weet te wijken en de bal te klemmen, … maar dat is buiten de aalvlugge voetjes van
Safwan gerekend, die nog net één teen tegen de bal krijgt en de bal verrassend onder de keeper in
doel tikt, is dit de 3-2?
Heel Vilvoorde stormt op scheidsrechter Geert af om verhaal te gaan halen, maar die geeft geen
krimp en keurt ijzig kalm het doelpunt goed, 3-2!
Er komt stilaan al de eerste stoom uit wat Vilvoordse oren, en in het spel zelf wordt het ook nog
steeds vroegtijdig en vakkundig de bal ontfutselt door onze sterke verdediging, of ranselt Lennert de
bal zelfverzekerd uit doel (of missen ze zelf soms onbegrijpelijk). We zien dan ook de nodige
frustraties bij de tegenstander, en wat minder propere acties (zowel fysiek, als verbaal).
Even later komt Laar weet opzetten: Safwan dribbelt zowat de hele verdediging in een knoop, maar
wordt net voor hij kan aanleggen de bal toch nipt ontfutselt. De bal rolt voor de voet van de
vrijstaande Bent en die fusilleert kurkdroog van dichtbij de Vilvoordse keeper, 4-2!
Veer gebroken en te veel frustraties bij Vilvoorde, in het 4 e kwartier controleert Laar het spel en
krijgt het nog de beste kansen: Bent en Arnaud scoren net niet, maar Sibe weet met een mooi schot
wel nog de 5-2 eindstand op het scorebord te zetten.
Het heeft alweer wat blauwe plekken en pijnlijke enkels gekost, maar een meer dan verdiende
overwinning voor onze jongens dus. En een pluim voor de hele ploeg: dat de aanvallers naar het
Vilvoordse doel vlot konden bestoken, was absoluut te danken aan het sterke verdedigen achteraan
en het collectieve en snel rondtikken van de bal.
Over 2 weken wacht een nieuwe derby tegen FC Zemst.