Selectie : Xander (C), Kobe P, Tjenne, Daan, Ilian, Lukas, Hanne, Kjell, Maxim, Thomas
Gastkeeper : Bert
Geblesseerd : Viktor en Laure
Op zaterdag 19 september stond er een galawedstrijd op de kalender. Voor de 3de keer gingen we de mama’s ploeg bekampen, na een 1-1 gelijkspel en een 3-2 nederlaag in het vorige seizoen, was het misschien nu de moment om de mama’s ploeg een allereerste nederlaag in hun bestaan aan te smeren. Dit is vlugger gezegd dan gedaan, want voor het eerst spelen we met evenveel spelers tegen elkaar. Aan inzet en motivatie zal het niet liggen, aangezien alle spelers erop gebrand zijn om te winnen tegen hun mama’s.
Al vanaf het eerste fluitsignaal tonen we onze wilskracht en proberen we te combineren. In eerste instantie was het de bedoeling om vooral defensief een sterk blok te zetten, en daarin slagen Tjenne en Kobe P prima. Maxim speelt een rijtje hoger, en op het middenveld deelt hij de lakens uit. Kjell, Hanne en Daan tonen hun werklust en zetten constant druk op de bal, als deze in balbezit zijn. Een eerste kans is er via Daan, maar de bal gaat naast. Ook de mama’s krijgen een eerste kans, maar keeper Bert is attent en komt gevat tussen. Hij lanceert zelfs onmiddellijk een nieuwe aanval via Daan op de rechterflank, die zet zich sterk door en op zijn voorzet is het Maxim die uithaalt en de 1-0 tegen de netten vlamt. Ondertussen heeft SK Laar U9 met Lukas, Ilian en Thomas aanvallende spelers op het veld gebracht, en zoals op voorhand gezegd in de tactische bespreking, moeten we nu vooral proberen te scoren. Xander en Tjenne houden achterin alles dicht, en in slechtste geval is er nog steeds Bert waar we op kunnen terugvallen. Niet veel later is er dan het gehoopte doelpunt. Ilian scoort op aangeven van Maxim de 2-0, na een prachtige knal uit een scherpe hoek. Maar de mama’s geven hun niet zomaar gewonnen en vechten zich terug in de wedstrijd. De jonkies krijgen de bal niet weggewerkt en Cindy profiteert optimaal om de 2-1 binnen te leggen. De mama’s blijven nu even doordrukken en we moeten steeds verder naar achteren. Eva V toont haar klasse, maar haar schot knalt uiteen op de paal. Ze kunnen echter de druk niet aanhouden en we knokken ons terug in de wedstrijd. Een schot van Lukas, gered door doelvrouw Lana, is een voorbode voor een slotoffensief van de U9’s op het einde van de eerste helft. Niet veel later kan Katleen bij de mama’s het schot van Ilian nog net afblokken in hoekschop. Nog is de aanvalsgolf niet gedaan, Kjell brengt niet veel later de bal voor en Thomas komt maar een teen tekort om de bal in doel te tikken. Daan gaat achter de bal aan en houd hem nog binnen de lijnen, met zijn 2de assist van de wedstrijd zet hij Ilian op weg naar de 3-1. Een mokerslag voor de LAARse MA’tjes net voor het rustsignaal.
Bij het begin van de tweede helft is het duidelijk dat de tactiek van de mama’s aangepast is, ze proberen het nu vooral door vlugger naar doel te schieten. We hebben het er de eerste 5 minuten niet gemakkelijk mee. De mama’s knallen nogmaals tegen het doelkader, waardoor de stand nog steeds 3-1 blijft. Maar niet veel later zorgt Cindy met haar 2de doelpunt voor de aansluitingstreffer. Maar net als in de eerste helft kunnen ze de druk niet aanhouden en komen de gastjes terug in de wedstrijd. Het zijn zij nu die het tempo bepalen en laten de bal met zijn momenten mooi rondgaan. Ze komen zelfs voetballend aan mooie kansen. Ilian kan zelf besluiten maar beslist de bal af te leggen voor Lukas. Die haalt verschroeiend uit naar de verste hoek, maar de paal brengt redding. Ilian kan in de rebound nog is voor gevaar zorgen, maar de keeper duwt hem in hoekschop. Niet veel later werkt Lukas zich knap vrij voor een schot. Zijn poging strand echter voor een tweede keer op de paal. Misschien had hier de match beslist moeten worden, en hopelijk gingen we ons onze gemiste kansen niet beklagen bij het laatste fluitsignaal. Al leek het er stilaan op dat de buit binnen was. De mama’s konden niet meer vanonder de druk uitkomen en het was nu vooral ballen wegknallen, in plaats van op zoek te gaan naar de gelijkmaker, maar in het voetbal weet je nooit. Lana werd door de jonge brigade nog een paar keer onder vuur genomen, maar zonder succes en zo eindigde de wedstrijd op een 3-2 zege voor de talenten van Laar.
Na een kleine 2 maand beginnen we stilaan vormen te zien van het samenspel, waarvan ondertussen iedereen van de spelers heeft ingezien dat het alleen niet meer gaat lukken. Een dikke duim voor alle spelers van de U9. Forza, Forza SK Laar. Ook nog nen dikke merci aan Bert om onze netten super te verdedigen.